به منظور مطالعه تاثیر باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس بر ضریب تبدیل غذایی، 140 قطعه جوجه یک روزه گوشتی سویه راس خریداری و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون به طور تصادفی خون گیری شدند و بقیه به طور تصادفی به 4 گروه مساوی و هر گروه به 3 زیرگروه 10 قطعه ای تقسیم شدند. جوجه های گروه A، 2 روز قبل از دریافت واکسن آنفلوانزا، 106 باکترین را به صورت زیر جلدی (یک مرحله تزریق باکتری)، دریافت کردند. جوجه های گروه B، 6 روز بعد از تزریق اول، 106 باکترین را به صورت زیر جلدی (دو مرحله تزریق باکتری)، دریافت نمودند. جوجه های گروه C، 6 روز بعد از تزریق دوم (12 روز بعد از تزریق اول)، 106 باکترین را به صورت زیر جلدی (سه مرحله تزریق باکتری)، دریافت کردند. جوجه های گروه D، واکسن آنفلوانزا دریافت نمودند اما باکترین دریافت نکردند. در 21 روزگی و در پایان دوره، میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا محاسبه گردید. این مطالعه حاکی از آن است که دریافت باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس نتوانست تاثیر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی در گروه های دریافت کننده در مقایسه با گروه شاهد ایجاد نماید (0.05<p). مقایسه افزایش وزن جوجه ها نشان داد که در سن 42-21 روزگی و کل دوره پرورش، بین همه گروه ها اختلاف معنی دار وجود داشت (0.05>p). مقایسه میزان دان مصرفی نشان داد که در سن 21-0 روزگی، 42-21 روزگی و کل دوره پرورش، بین همه گروه ها اختلاف معنی دار وجود داشت (0.05>p).

زمینه مطالعاتی: افزودن اکتینومیست ها به جیره غذایی باعث ارتقاء سطح ایمنی حیوانات مختلف می شود. هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات تقویت سیستم ایمنی با استفاده از باکتری کشته شده تسوکامورلا اینکونینسیسافزوده شده بر جیره به عنوان جایگزینی بر عملکرد رشد، تغییرات عیار آنتی بادی علیه واکسن نیوکاسل، عیار ایمنوگلوبولین A، میزان برخی سایتوکاین ها و مورفولوژی روده در بلدرچین ژاپنی می باشد. روش کار: در این تحقیق 153 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی به طور تصادفی در سه تیمار و سه تکرار و در هر تکرار 17 قطعه جوجه قرار داده شدند. گروه های باکتریایی شامل (1) گروه کنترل یا بدون باکتری، (2) گروه با دوز پایین، و (3) گروه با دوز بالا بود. نتایج: گروه های دریافت کننده باکتری، از نظر عملکرد رشد با گروه کنترل، تفاوت معنی داری در سه دوره زمانی 1-14، 1-28 و 1-42 روز نداشتند هرچند در کل در مقایسه با گروه کنترل افزایش وزن به ویژه در گروه دریافت کننده دوز بالا دیده می شد. در ارزیابی IL-4 و INF-α در سرم گروه های مختلف آزمایشی، در روزهای 7 و 42، تفاوت معنا دار دیده شد (05/0P<). در اندازه گیریIgA گروه دریافت کننده دوز بالا، در روز 42 تفاوت معنی داری نسبت به دو گروه دیگر داشت. باکتری تسوکامورلا اینکوننسیس باعث به وجود آمدن اختلاف آماری معنی داری در عیار آنتی بادی علیه نیوکاسل در سن 42 روزگی بین گروه کنترل با گروه های دریافت کننده دوز پایین شده است. همچنین گروه های دریافت کننده باکتری کشته شده در نمونه های بافتی گرفته شده از قسمت های مختلف روده با یکدیگر و با گروه کنترل در شاخص های طول پرز، ضخامت پرز، عمق کریپت، تعداد کریپت و تعداد سلول های جامی تفاوت معنی داری داشتند (05/0P<). نتیجه گیری نهایی: با توجه به یافته های ماکروسکوپی و ایمنولوژیک، می توان نتیجه گرفت که باکتری کشته شده تسوکامورلا اینکوننسیس، بدون به وجود آوردن ضایعات پاتولوژیک خاص، باعث ارتقا سطح ایمنی و مورفولوژی روده در بلدرچین ژاپنی شده است.